چه کسی شهردار شهر اولین ها خواهد شد؟

به قلم محمدرضا کرمزاده

کمتراز ۶۰ روز دیگر مراسم حکم تنفیذ دوازدهمین ریاست جمهوری انجام خواهد شد و منتخبین پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر بر کرسی های خود تکیه خواهند زد و در اولین گام پس از تعیین تکلیف هیئت رئیسه نوبت به انتخاب کفیل و قطعا برای تحقق وعده ها و شعارهایی که دم از آن زده بودند کلید شهر را به برگزیده خود خواهند سپرد.
در این دوره از انتخابات شورای شهر در برخی از حوزهای انتخابیه مانند کلان شهر اهواز از بدو ثبت نام اتفاقات امیدوار کننده ای رخ داد و آن اعلام امادگی افرادی با قواره‌های بزرگتر بود که از جمله می توان به حضور آگاهانه افرادی همچون مهندس جعفر فلسفی، حمید زنگنه، دکتر جعفر مرشدی، دکتر جوانمردی، سیدمحسن موسوی، دکترفتح الله حاجتی و … اشاره داشت که هرکدام فارغ از دیدگاه و خط و مشی های سیاسی آنان از پیشینه و عملکردهای قابل توجهی در سنوات گذشته در کارنامه خود به ثبت رسانده اند که این اتفاق میمون و مبارک نشان از بلوغ سیاسی و اجتماعی جامعه دارد که امید است تداوم داشته باشد و جای تقدیر و تشکر از این چهره‌ها دارد که شجاعانه پا در این عرصه گذاشته و مشق دموکراسی را زیباتر به نمایش گذاشتند اگر چه برخی از این نامهای بزرگ به هر دلیل که به وقت خود به آن خواهیم پرداخت نتوانستند اکثریت آرا را کسب نمایند اما چیزی از شایستگی های آنان کم نشده است. 
و اما از طرف دیگر در شهرهایی همچون ایذه، باغملک، رامهرمز، شوشتر، مسجدسلیمان و … بیشتر شاهد سیل و هجوم ثبت نام عوام، جوانان جویای کار و نام با قواره های معمولی و بیشتر با تکیه ایل و طایفه و بعضا امید به اداره و سازمان محل خدمت خود بوده ایم، اگر چه از چندین ماه قبل از انتخابات درسطح جامعه در برخی محافل صحبت از یک تصمیم بود که گروهی از نخبگان شکل بگیرد و افراد توانمند را شناسایی و قانع به حضور در این عرصه کنند اما این تصمیم عقیم ماند، بطور مثال در گمانه زنی های قبل از انتخابات در حوزه مسجدسلیمان انتظار می رفت افرادی همچون دکتر مسعود شهبازی، مهندس علی عیدیوندی، دکتر غلامرضا خواجه پور، عبدالرضا صالحی، مهندس مظفر اسیوند، غلامرضا قاسمی (مسئول دفتر امام جمعه)، عباس عباسی زاده، بیژن دانش، دکتر مظفر زاده، منوچهر قاسمی و یا جلوس جوانانی مطالبه گری مانند سید هابیل موسوی، محمد باقری، احمدی، نواب و رحیم ورناصری، اسفندیار صالح پور و … باشیم که تقریبا هیج کدام از کسانی که حرف از آنان بود پا در این میدان نگذاشتند حال چرا این طیف از افراد حاضر به ورود نشدن باز جای بحث مفصلی دارد اما عمده ترین دلیل کوتاه بودن دیوار فرهنگ انتخاب است، فرهنگ انتخابی که شاید تفسیر آن پیچده است!!! فعلا بگذاریم و بگذریم. 
در کلان شهر اهواز بالاخره پس ازحرف و حدیث هایی که در خصوص شمارش ارا بود سرانجام اکثریت ائتلاف تلاشگران صادق که شامل جمعی از نیروهای جبهه انقلاب اسلامی (جمنا) بودند توانست ۸ کرسی از ۱۳ کرسی شورای شهر را نصیب خود کند و جریان اصلاح طلب که با دو لیست امید به میدان امده بودند مغلوب خود کند، در هر صورت امید است منتخبین شورای کلان شهر استان به گونه ای رفتار کنند که الگویی مناسب و شایسته برای سایر شهرستانها باشند و در انتخاب خود فقط نگاه حزبی وطیفی نداشته باشند از عزل و نصب های اتوبوسی پرهیز کنند، شهرداری‌های مناطق مختلف و سازمانهای وابسته حیاط خلوت و سرقفلی افراد نشود، از استخدام‌های طیفی، فامیلی و غیر ضروری خودداری کنند، افراد توانمند و کاربلدی که بواسطه نجابت و عدم پاچه خواری و باج دهی محکوم به نشستن در کنج شهرداری‌ها و سازمان‌ها شده اند را به کار گمارند، از طناب کشی های بی فایده دوری جسته، دقت و پیگیری شود برخی از افراد که با زیرکی تمام هنوز سوار قطار بازداشتی‌های  اخیرا مفاسد در شهرداری نشده اند حتما دست بسته تحویل میز عدالت شوند تا شاید بخشی از دردهای مردم التیام یابد و فرقی نباشد که طرف احیانا عضو شورا بوده و یا …، احیای حقوق بر زمین مانده استان در دستور کار آنان قرار گیرد و در کنار گزینه های مطرح شده ای همچون مهراب فلسفی زاده، سید کریم حسینی، منصور کتانباف، سیدشکرخداموسوی، جعفرمرشدی و … افراد توانمند دیگر هم مورد ارزیابی قرار دهند چرا که حقیقتا وضعیت موجود شهر اهواز برازنده این استان زرخیز نمی باشد و راههای نرفته زیادی باقی است. و اما در شهر اولین ها از بین ۱۴۷ کاندیدا در نهایت دو نفر از طایفه گندلی، دو نفر از طایفه شهنی، یکنفر از طایفه زراسوند که داماد حضرات شهنی است و یکنفر آخر هم از طایفه موری توانستند خود را به کرسی خدمت در شورای شهر برسانند، اگر چه تقریبا به جز یکی دو نفری از منتخبین مابقی از شهرت خاصی برخودار نبوده و مهمترین ویژگی نامبردگان جوان بودن آنهاست که این ویژگی هم می تواند حسن باشد و هم … اما حقیقتا به خدمت صادقانه و بدون وقفه آنان دل بسته ایم، در این بین بازمانده هایی بوده اند که اصلح بودند اما جاماندند.
عملکرد شورای چهارم که اکنون قصد واکاری آن را نیست عرصه و کار را برای این شورا تا حدودی سخت کرده است اگرچه در زمان انتخابات جاده صاف کن کاندیدا بوده و هر کس از راه نرسیده سر حرف صواب و ناصواب را به آنان کشیده تا رضایت شهروندان و توانمندی خود را تثبیت کنند، اما مردم انتظار تحقق شعارهای داده شده رادارند، مردم خسته از طناب کشی ها و بگو و مگوهای بی فایده شده اند، مردم از شکایت های پی درپی و اخبار درگیریهای اعضا شورا به ستوه درامده اند، مردم از خلاصه کردن وظایف شورا در انتخاب شهردار و بعضا پرسه زدن در راهروهای شهرداری خسته اند مردم انتظار کار و تلاش دارند!!!
اگر نیم نگاهی به قد و قواره شورای چهارم داشته باشیم در بررسی فردی بعضا می توان گفت که توان و استعدادهای نهفته ای داشته اند اما چرا در نقش خود ضعیف ظاهر شدند در جای خود بحث مفصل دارد که حتما به واکاوی ان خواهیم پرداخت اما عمده ترین دلیل ان کاشته شدن تخم نفاق از همان روز اول و کوتاه نیامدن در مقابل اشتباهات پی درپی بوده است باز می گویم بگذریم، درهر صورت این روزها قطار انتخاب شهردار شهر اولین ها درحرکت است و در هر ایستگاهی افرادی را سوار میکند، طایفه ها برای خود رایزنی و تلاش می کنند، نیمچه جناح ها و طیف های سیاسی برای بقا خود تلاش می کنند، طبیعتا بعضا فلان مسئول هم نمیخواهد از یک شهردار هماهنگ غافل شود. او هم ممکن است در غالب توصیه و سفارش کسی را غالب کند البته بانیت خیر!!!

آن دسته از لات و لوت سیاسی که در مقالات قبلی شرح حال انان را داشته ایم که سرجمع مدرک شان شاید پنجم ابتدایی هم نشود میخواهند در انتخاب شهردار سهمی داشته باشند. “این وسط مردم هم نگرانند اما این وسط شاید کمترین سهم به نظرات مردمی داده شود” مردمی که با رای انان براین کرسی تکیه زده شده است، در هر صورت صندلی به صندلی، واگن به واگن درحال پرشدن است یک عده مثل بلیط های ایام نوروز بعضا از قبل صندلی و حتی واگن رزرو کرده اند، از سوی دیگر به برخی افراد مراجعه می شود و از آنان می خواهند که باز دودسته اند برخی انی جواب رد می دهند و قبول بار این مسئولیت را نمی کنند، برخی هم قند در دلشان اب می شود، یه عده هم بعضا از سوی برخی اعضا ممکن است سر کار رفته باشند و فقط باهاشون بازی می‌شود و در حکم مهره پوششی هستند، در این بین هم برخی افراد هستند که زمین و زمان را بهم می دوزند تا دیده شوند. اگر شده از پنجره قطار سوار می شوند، آخر سر هم می بینی کسی شهردار می شود که هیچ نامی از او نبوده البته بندرت این اتفاق می افتد.
پس از انتخابات این سوال در ذهن اکثریت شهروندان و دلسوزان نقش بسته است که شهردار چه کسی خواهد شد با مرور نامها و گزینه های مطرح شده و نیم نگاهی به مسافران قطار مذکور تا این لحظه به چند نام و نشان می رسیم:
مهراب فلسفی زاده شهردار اسبق و موفق مسجدسلیمان، که درحال حاضر شهردار شوشتر است و اخبارحاکی از این است که شورای جدید نظر بر ابقاء وی دارند و از طرفی جزء گزینه های مورد بحث کلانشهر اهواز، دزفول، بهبهان می باشد و تا این لحظه از پذیرش این درخواست معذور بوده است. ارسلان جعفری شهنی که درحال حاضر شهردارمنطقه ۷ اهواز است از سوی یکی دوتن از اعضا مدنظر است. غلامرضا جلیلی نیا دارای مدرک جامعه شناسی ارشد، روزنامه نگار، درحال حاضر رئیس اداره میراث فرهنگی و گردشگری کلان شهر اهواز و دارای قدرت چانه زنی بالا و همراه داشتن تیم موفق. عباس عباسی زاده عضو سابق شورای شهر مسجدسلیمان و در حال حاضر معاون اداره مخابرات از گزینه های دعوت شده به صحن شورای شهر چهارم بوده که برنامه مدون خود را ارائه داد اما مقبول واقع نشد. گزینه ای که میتوانست ابروی شورا چهارم را بخرد که نشد، علی هزارسی دارای مدرک ارشد جامعه شناسی که در طول ادوار گذشته معاونت خدمات شهری و مدیریت درامد شهرداری را در کارنامه خود دارد از ویژگی‌های نامبرده سماجت در تحقق برنامه های مدون شده است. محمد زراسوند که در رزومه کاری خود ریاست ادارات میراث فرهنگی. تعاون و صندوق مهر امام رضا (ع) و مدیر عاملی سازمان آتشنشانی و امور اداری شهرداری مسجدسلیمان را دارا بوده است. عبدالله قاسمی عضو شورای شهر دوره چهارم که از آخرای سال سوم بعد از عزل خلیل حیدری با اکثریت ارا هم شورایی خود بعد از عدم همرایی استانداری در تایید گزینه این شورا یعنی علی ورناصری و جواب رد صلاحیت گزینه بعدی یعنی کورش حاجت پور سکان شهرداری را در حالی به دست گرفت که به دلایل مختلف از جمله طناب کشی بین اعضاء شورای شهر چندین ماه حقوق پرسنل عقب افتاده بود و ساختار اداری بهم پاشیده ای بر نظام اداری این شهرداری حاکم بود نارضایتی شدید و بی سابقه ای در سطح جامعه از خدمات شهرداری سایه افکنده بود واکاوی خدمات وی ضرورتی است که از بایدها و نبایدهای این دوره می شود تجربه ها کسب کرد. گزینه های دیگری همچون علی عیدیوندی، سیدرسول صالحی، محمد خان چی فرماندار اسبق مسجدسلیمان، ابراهیم و خسرو منصور نژاد و … در میان است حال باید دید در ایستگاه اخر چه کسی هنوز سوار قطار است. به امید روزهای خوب برای همه. 

محمدرضا کرم زاده، کارشناس ارشد جامعه شناسی

دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید