به گزارش دیدگاه نیوز، کشتی ورزش ملی ایرانیان به شمار می‌رود که به گواه برخی از کارشناسان فراتر از یک ورزش و در نمودهای مختلف زندگی مردم ایران در جریان است. این ورزش ملی در مناطق مختلف کشور با نام‌هایی مانند کشتی باچوخه، زوران، لوچو، گیله مردی و … رواج دارد. حتی قهرمانی و پهلوانی در این رشته را برخی موروثی می‌دانند. نمونه خانواده‌های قهرمان در کشتی ایران زیاد است. برادران خادم، برادران گرایی، برادران محبی، برادران فیروزپور و …
یکی از قهرمانانی که در چند سال گذشته پابه آوردگاه جهانی گذاشته، گیله مردی به نام امیررضا معصومی است. وی فرزند فردین معصومی نایب قهرمان کشتی سنگین وزن جهان و صاحب بازوبند پهلوانی ایران در سال ۱۳۸۶ است. امیررضا معصومی تاکنون در رده‌های سنی نوجوانان، جوانان و امیدهای جهان موفق به کسب عنوان قهرمانی شده است و در انتخابی بزرگسالان ایران نیز با عبور از سد قهرمانان بزرگ، در جمع ۲نفر برتر کشور قرار گرفت.
استان گیلان که با کشتی گیله‌مردی در ورزش بومی شناخته می‌شود. قهرمانان بزرگی را مانند فردین معصومی، محمود نامجو وزنه‌بردار و دارنده نخستین مدال المپیکی گیلان (نقره المپیک ۱۹۵۲ هلسینکی و برنز ۱۹۵۶ ملبورن)، سیدمهدی پانزوان در وزنه‌برداری، جاسم ویشکایی در رزمی و شمار زیادی قهرمان بزرگ را در رشته‌های مختلف به ورزش ایران و جهان معرفی کرده است.
هرچند که نامجو نخستین مدال‌آور المپیکی استان گیلان است اما تاکنون هیچ ورزشکاری موفق به کسب مدال طلای المپیک از این استان نشده است و این همان حسرتی است که فردین معصومی قهرمان اسبق کشتی باور دارد که پسرش می‌تواند به آن پایان دهد.
پسر معصومی نابغه جدید و نوظهور کشتی ایران با سبک متفاوت کشتی خود چشم جهانی این رشته را به خود خیره کرده است. نوجوانی که با وجود ۱۸ سال سن در قامت یک قهرمان واقعی ظاهر شده و به دنبال پایان دادن به سلطه بزرگانی مانند گنو پتریاشویلی، طاها گل و امیرحسین زارع در وزن ۱۲۵ کیلوگرم است. جسارت و جنگندگی امیر رضا فاکتور برنده کشتی او است. فاکتوری که باور دارد آن را به سبک بزرگان کشتی روسیه به نمایش خواهد گذاشت.
گیله مرد کشتی ایران با بیان اینکه برای رسیدن به هدف، نهایت تلاش و تمرینات را انجام می‌دهم گفت یک نقطه ضعف دارم و آن ناتوانی در اجرای پشتک وارو است که پدرم بعد از هر پیروزی به راحتی آن را انجام می‌داد. من نمی‌توانم به خوبی او این کار را انجام دهم. اما تلاش دارم تا در نهایت رویای پدرم که کسب مدال المپیک برای استان گیلان است برآورده سازم. برای برآورده شدن این رویا تمام تمرکز خود را بر حضور در المپیک گذاشته‌ام که اگر محقق شود تلاش می‌کنم تا این بار سنگین را دوش خود و پدرم بردارم.
درخشش معصومی بهانه‌ای شد تا گروه ورزشی دیدگاه نیوز پای صحبت‌های این جوان سنگین وزن کشتی آزاد بنشیند. متن کامل این گفت و گو در زیر آمده است.
نام امیررضا معصومی خیلی زود در کشتی ایران برسر زبان‌ها افتاد. در حال حاضر پدیده کشتی ایران هستی، نه نگاه ایران را بلکه نگاه جهان را به سمت خودت جلب کردی. چه شد که شاهد ظهور چنین فردی در جهان کشتی بوده‌ایم؟
این موفقیت تنها لطف خدا بوده و بس. این موفقیت شامل حال ما شد تا بتوانم با کشتی‌های خوب خود بتوانم پرچم کشورم را در دنیا به اهتزار در بیاورم. باید بگویم که راز پیشرفت امیررضا معصومی با همت پدرم هویدا شد چرا که وی این راه را به خوبی سپری کرد.
المپیک در پیش است شما و امیرحسین زارع و سایر نفرات، مدعی حضور در این وزن هستید. برای پوشیدن دوبنده تیم ملی چه برنامه‌ای داری؟
یکی از رقبای من در وزن ۱۲۵ کیلوگرم، امیرحسین زارع است و در این راستا در صدد هستم که روز به روز عملکرد خودم را بهتر و پخته‌تر کنم تا اینکه انشاالله تا در المپیک پاریس بتوانم، دوبنده تیم ملی را بپوشم. در این راه چیزی کم ندارم، بلکه در این مسیر با تجربه پدرم که به من تزریق و اضافه می‌شود، روز به روز عملکرد خود را بهتر خواهم کرد و آنچه که مستحق من است که لیاقت پوشیدن دوبنده تیم ملی کشورم را در المپیک ۲۰۲۴ پاریس داشته باشم.
سبک کشتی گرفتنت در سنگین وزن جالب است و به حریف مجال نمی‌دهی آیا راهبرد خاصی در این خصوص داری؟
اخلاق خودم اینگونه است و در تمرینات زحمت و ممارست به خرج می‌دهم دوست ندارم با این همه تمرین و سختی و مشقت‌بار کم بیاورم و در این مسیر شکست بخورم. از باخت همیشه متنفرم و دوست ندارم تا در این رشته، آن روی دیگرش را ببینم.
در بین کشتی‌گیران مطرح دنیا، سبک کشتی کدام قهرمان را دوست دارید؟
بعد از پدرم، کشتی روس‌ها را دوست دارم و در بین روس‌ها نیز سبک کشتی بلال ماخوف مورد پسند من است. که او سابقه شکست پدرم را دارد. (فردین معصومی در فینال پیکارهای کشتی آزاد قهرمانی سال ۲۰۰۹ هرنینگ دانمارک مغلوب بلال ماخوف جوان شد).
پدرتان انتظار کسب مدال المپیک از شما برای استان گیلان دارد، شما چه برنامه‌ای برای این مهم خواهید داشت.
پدرم همیشه مشوق اصلی من در این راه است. او همیشه برای من از زمان قهرمانی خودش صحبت می‌کند و با هم در رابطه با کشتی و مسایل فنی زیاد گفت و گو می‌کنیم و در این رابطه نیز توضیح داده که در ثانیه پایانی مبارزه برابر موتالیموف از قزاقستان برای کسب مدال برنز، نتوانست مدال ارزشمند المپیک را بدست آورد و این باعث شد تا به یکی از حسرت‌های ورزشی پدرم تبدیل شد. در این راستا امیدوارم با برنامه‌ریزی هدفمند و با کمک کادر فنی، نه تنها آن مدالی که در ثانیه‌های پایانی پدرم در المپیک از دست را کسب کنم، بلکه نخستین مدال المپیکی کشتی استان گیلان را به نام خودم ضرب کنم.
نظرت در رابطه با طاها آگل و پترواشیلی چیست؟
خیلی دوست دارم با این ۲ قهرمان کشتی پیش از بازنشستگی آنان روبه‌رو شوم تا سطح کشتی خود را در میان این بزرگان سنگین وزن جهان محک بزنم. ماه آینده احتمال رویارویی من در جام جهانی با این قهرمانان وجود دارد.
شما اکنون دانش‌آموز هستی اما افتخارات زیادی را کسب کردی، نگاه همکلاسی ها به شما چگونه است؟
به خاطر اندام درشت در مدرسه متمایز بودم، اما همکلاسی‌ها از من نمی‌ترسیدند. البته رفتار آنان همیشه با من همراه با احترام متقابل بود. دوران تحصیل در مدرسه تمام شده و دیپلمم را نیز گرفتم، دغدغه مالی خاصی ندارم و پدرم همیشه حامی من بوده است.
حضور شما در لیگ برتر کشتی آیا همراه با درآمد مالی خاصی است؟
تلاش دارم از این پس روی پای خودم بایستم. سوای کمک‌های خانواده در لیگ برتر نیز عضو تیم تاکستان قزوین هستم. تصمیم دارم از ابتدا و با تصمیم کادرفنی از مسابقات ابتدایی بر روی تشک بروم.
رویای کودکی امیررضا معصومی چه بود؟
از بچگی عرق خاصی به ورزش کشتی داشتم و به دنبال آن هستم تا با این ورزش به جهانیان ثابت کنم که ایرانیان بهترین هستند. در زمان کشتی پدرم همیشه اصرار داشتم، با وی به سالن بروم و حتی برای رفتن گریه می‌کردم تا پدرم راضی شود.
یکی از مهم‌ترین اهداف کشتی‌گیران سنگین وزن ایران کسب بازوبند پهلوانی کشور است، برای رسیدن به این عنوان برنامه دارید یا نه؟
مشتاق آن هستم تا در کشتی پهلوانی حضور یابم و تا بتوانم برای کسب بازوبند پهلوانی تلاش کنم. اما پدرم موافق حضورم در این مسابقات نیست و می‌گوید که هنوز برای حضور در این مسابقات زود است.
تفاوت کشتی امیررضا با فردین در کدام بخش است؛ آیا دوست داشتی تا حریف او باشی؟
دوست داشتم با پدرم یک مسابقه داشته باشم و در آن مسابقه حتما بازنده بودم. خوشحالی فردین معصومی را پس از برد دوست دارم زیرا وی با پشتک وارو خاص خود آن را جشن می‌گرفت. متاسفانه من نمی‌توانم این کار را انجام دهم. پدرم از معدود سنگین وزن‌هایی بود که به راحتی و به مانند یک ژیماستیک کار حرکات آکروباتیک را در تشک اجرا می‌کرد. من همیشه مدیون پدرم و مادرم هستم و امیدوارم به مدال‌های خوشرنگ مزد زحمات آنان را در این چند سال بدهم.
| دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید | |||||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
