شخصیت رفتاری و اخلاقی ناصر خسرو قبادیانی

آنچنان‌که از مقایسه زندگی ناصرخسرو در دوره های قبل و بعد از تحول روحی او بر می آید وی از نفس سلیمی برخوردار بوده است .

پیش از رفتن به مصر نیز مردی بوده است راست گفتار و درست کردار . پس از سفر هم زاهد و پرهیزگار ، بلند همت و اهل استدلال و به اصحاب زر و زور بی اعتنا و آزاده بود و با سر سختی در مقابل آنان می ایستاده است .

او پس از تحول شخصیتی ، همواره از کاربرد دین و ادب در خدمت امرا و سلاطین نهی کرده است .

ناصرخسرو با زبانی تلخ و گزنده از جهانخواران و دین فروشان خراسان انتقاد می کند. وی به اصولی که از فاطمیون فرا گرفته ، عمیقا پای بند بود و در دوره ای که خراسان در دست بندگان عباسیان بود ؛ شمشیر زبان از نیام سکوت برکشید و بی واهمه از تنها بودن خویش و افزونی مخالفان و بدخواهان ، در راه اعتقاد خود ، برآنان و افکارشان تاخت . شاید شعله ای در خرمن “جهانسوزان” افکند .

از خصوصیات دیگر ناصر خسرو می توان به داشتن حس میهن دوستی او اشاره نمود . وی عمیقا به (زبان فارسی) علاقه می ورزید ، که این مطلب از نگارش همه آثارش به این زبان به خوبی هویداست .

این بیت از او نشانگر اوج افتخار وی به ایرانی بودن خود است :

تن پاک فرزند آزادگانم
نگفتم که شاپور بن اردشیرم
همین که ایرانی است را برای خود افتخاری بزرگ می شمارد و لزومی نمی بیند جهت کسب شرف خود را به خاندانها و افراد سرشناس ایرانی در دوره های قبل از اسلام منتسب سازد . کاری که بسیاری انجام میدادند تا بتوانند پُست های مهم را اشغال کرده ؛ از احترام مردمان برخوردار گردند . همین خون ایرانی که در رگ های اوست برایش کافی است تا بدان اظهار مباهات نماید .

دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید