بازهم واژه تسلیت برای مردم خوزستان واینبار برای مردم کوت عبدالله ….
واژه ای تلخ برای بیان بی گناهی کودکانی که بجای شور وهیاهووبازی های کودکانه ولبخندهای زیبا باید راهی سفر به خاک شوند…
بازهم تصویر کودکانی که درشرایط سخت ویروس کرونا، قربانی حادثه هایی بسی تلخ می شوند.
امابه کدامین گناه باید مادر، جگرگوشه خودش راتن به مشتی خاک دهد…
زنگ خطری که که هرلحظه می تواند نفس کودکان دیگر خوزستانی در ملاشیه عین دو، کوت عبدالله راحبس کند…
آیا به همین کودک قربانی جوی های روباز بسنده میشودودیگرصدای فریاد های مادران داغ دیده را نمیشنویم!
صدافسوس که فقط واژه تسلیت رابرای مرهم درد مردم دیارمان بایدگفت…
به کدامین گناه طفلان وامیدهای خانواده ها بایستی خاموش شود!!!
براستی سهم مردم دیارکوت عبدالله جزترسیم واژه های تلخ چه بوده است!
آیاهنوزهم به تکرار حادثه های تلخ، همچون قربانی کودکان باید نگاه کرد.
آری هنوزهم بایدمنتظر باشیم که کودکان این دیارتیترهای خبری شوند…
کودکان قربانی جوی های روبازفاضلاب
جوی های روباز که تکرار حادثه تلخ را به جای طنین صدای کودکان و طفلان رابپذیریم…
عدم توجه ورسیدگی به معضل مهم جوی های روباز میتواند بازهم سبب تکرار حادثه های خطرافرین باشدو مسکن های موقتی برای این حادثه نمیتواندجوابگوی درد مردم باشد.
تاکی باید تاوان عدم مدیریت وعدم رسیدگی به این وضعیت ومعضلات را کودکانی بدهندکه همیشه قربانی این بی تدبیری شده اند.
چه کسی… چه کسانی مقصرهستند…
براستی حال وهوای روزهای تلخ مادردانیال ودانیال های دیگرچگونه است….
✍️کبری باوی
فعال محیط زیست
| دیدگاه نیوز را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید | |||||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
بدون نظر! اولین نفر باشید